مجله خبری لحظه نما:شمایی که اهل مد هستید و دوست دارید به روز باشید ، ممکن است پیرسینگ را برای تغییرات ظاهر خود انتخاب کرده باشید. این مد عجیب و غریب که یکی از اقدامات شایع در غرب ، به ویژه نزد جوانان است ، سلامت را به طور جدی تهدید می کند ؛ طوری که پای پزشکان هم به این بحث باز شده است. پیرسینگ با سوراخ کردن گوش آغاز و کم کم دامنه اش وسیع و وسیع تر شد تا این که کار به سوراخ کردن زبان ، بینی ، ناف و... کشید. امروزه شما پیرسینگ را در هر بخشی از بدن که فکرش را نمی کنید ، می توانید ببینید اما آیا این کار درست است ؟
اگر به زبان خود نگاه کنید می بینید که بیش تر عروق خونی از وسط زبان شما عبور کرده و تا امتداد فرنولوم ادامه دارند پس سوراخ کردن زبان معمولا در خط وسط انجام نمی شود بلکه برای آن که در تکلم مزاحمت ایجاد نکند ، معمولا آن را در قسمت عقب تر کار می گذارند. سوراخ کردن زبان هم مانند بقیه پیرسینگ ها ، خطر عفونت را بالا می برد. پیرسینگ بینی که معمولا در لبه های گوشتی سوراخ های خارجی بینی با غضروف میانی انجام می شود ، ممکن است تغییر مکان دهد یا حتی خارج شود. به همین دلیل مدام باید حواس تان باشد که از بینی خارج نشود.
سوراخ کردن گوش یکی از رایج ترین شیوه پیرسینگ است که اکثرا همه انجام می دهند. اما در این میان بعضی ها دوست دارند سوراخ های گوش شان را زیاد تر کنند و فکر می کنند چون گوش است هیچ خطری تهدید شان نمی کند اما باید بگوییم تنها منطقه امتی که برای سوراخ کردن گوش وجود دارد ، همان نرمه گوش است ؛ همان محل قدیمی و سنتی سوراخ کردن محل های غضروفی گوش می تواند برای شما مشکل ساز باشد. عفونت ، تورم ، آبسه و حساسیت مهم ترین مشکلاتی است که در اثر سوراخ کردن لاله گوش به وجود می آید پس اگر به فکر سوراخ کردن گوش خود هستید سعی کنید در محل های غضروفی این کار را انجام ندهید.
لب یکی از محل های پر طرفدار برای پیرسینگ است. لب را سوراخ می کنند تا زیور آلات لب را در مرکز لب تحتانی قرار دهند یا ممکن است در گوشه لب فوقانی کار گذاشته شود. سوراخ کردن لب هم خطرات خود را دارد. با سوراخ کردن لب که یکی از بافت های پر خون بدن است ، احتمال خونریزی ، التهاب و عفونت شدید وجود دارد. اما جدید ترین خطر سوراخ کردن لب ، گذشته از خون ریزی ، بلع تصادفی حلقه یا نگین بر اثر حادثه است که می تواند حتی منجر به انسداد تنفس و خفگی شود.
هر کسی که می خواهذ در صورت خود تغییری ایجاد کند اولین جایی که به فکرش می رسد بینی است. بینی ، از اعضایی است که همه نوع بلایی بر سرش می آورند. پیرسینگ بینی که معمولا در لبه های گوشتی سوراخ های خارجی بینی یا غضروف میانی انجام می شود ، ممکن است تغییر مکان دهد یا حتی خارج شود. به همین دلیل مدام باید حواس تان باشد که از بینی خارج نشود. سوراخ کردن این غضروف ممکن است باعث خون ریزی شود و اگر به آن توجه نشود ، موجب بد شکل شدن بینی می شود. تحقیقات نشان داده پیرسینگ بینی و زبان ، دقت حس بویایی و چشایی را در افراد کاهش می دهد.
کسانی که فکر سوراخ کردن زبان را در سر دارند باید تمام خطراتش را به جان بخرند. اگر تصمیم به این کار دارید ، حتما با پزشک یا دندان پزشک خود مشورت کنید تا برای جلوگیری از عفونت های دهان به شما آنتی بیوتیک بدهد. اگر به زبان خود نگاه کنید می بینید که بیش تر عروق خونی از وسط زبان شما عبور کرده و تا امتداد فرنولوم ادامه دارند پس سوراخ کردن زبان معمولا در خط وسط انجام نمی شود بلکه برای آن که در تکلم مزاحمت ایجاد نکند ، معمولا آن را در قسمت عقب تر کار می گذارند. سوراخ کردن زبان هم مانند بقیه پیرسینگ ها ، خطر عفونت را بالا می برد. تحقیقات نشان داده سوراخ کردن زبان می تواند خطر ابتلا به عفونت کشنده ای به نام آنژین لودویگ را افزایش دهد. در این نوع عفونت فک متورم می شود تا حدی که گاهی نای را مسدود می کند. هم چنین اختلال در بلع غذا ، اختلال در تکلم و کاهش حس چشایی از دیگر عوارض پیرسینگ زبان است. گاهی هم در اثر سوراخ کردن زبان ، تورم های شدید ایجاد می شود که باعث بسته شدن راه های هوایی و بروز اختلال در تنفس می شود.
یکی دیگر از پیرسینگ هایی که متاسفانه رواج پیدا کرده پیرسینگ ناف است که در افرادی که دارای ناف های فرو رفته هستند ، نتایج بهتری نسبت به ناف های برجسته در بر خواهد داشت.
یکی از خطراتی که ممکن است در اثر پیرسینگ ناف ایجاد شود عفونت ، التهاب و زخم در اثر سایش لباس یا کمربند است. در سوراخ کردن ناحیه دور ناف و آویزان کردن زیورآلات به آن ، احتمال باقی ماندن جای زخم ها وجود دارد. هم چنین در افرادی که چاق یا لاغر می شوند و هم چنین هنگام بارداری ، ناف تغییر مکان می دهد و بد شکل می شود.
عوارض غیر قابل باور و حتی گاهی جبران نا پذیر پیرسینگ به سه بخش تقسیم می شود :
همان طور که همیشه گفتیم و همه پزشکان گوشزد می کنند ، مهم ترین عوارض پیرسینگ حساسیت است. برای کاهش حساسیت باید از طلای زرد یا سفید 14 تا 18 عیار ، تیتانیوم ، پلاتین یا از استیل مقاوم در مقابل زنگ زدگی استفاده کرد. با وجود این ، باز هم احتمال واکنش بدن به فلز وجود دارد.
عفونت گاهی به صورت موضعی پوست است و گاهی هم به صورت عفونت گسترده بدن ، حتی عفونت قلب و شوک عفونی هم در مواردی دیده شده است. عفونت پوست با قرمزی ، تورم ، گرمی موضعی ، درد و بزرگی غدد لنفاوی مشخص می شود. اگر مبتلا به عفونت قلبی هستید ، سوراخ کردن بدن اصلا توصیه نمی شود. در صورت اصرار فرد به انجام این کار حتما باید پیش گیری با آنتی بیوتیک صورت گیرد. یکی دیگر از عوارض خطرناک پیرسینگ انتقال عفونت از فرد مبتلا به هپاتیت به فرد سالم است که توسط لوازم غیر استریل رخ می دهد. این مشکل در صورت رعایت نکردن شرایط استریل ، بسیار محتمل است. ایدز هم می تواند از طریق پیرسینگ به فرد منتقل شود. یکی از مکان هایی که احتمال عفونت در آن جا وجود دارد ، آرایشگاه هایی هستند که کم کم تبدیل به کلنیک زیبایی می شوند ! آن ها به آلودگی و عفونت بی توجه هستند و معمولا پاسخ گوی کار خود نیستند.
اگر جایی شنیدید کسی در اثر پیرسینگ سرطان گرفته ، تعجب نکنید. سرطان پوست یکی از شایع ترین سرطان هایی است که ممکن است در اثر پیرسینگ ایجاد شود. تحریک مزمن و طولانی مدت پوست توسط آویزه های مورد استفاده می تواند به سرطان پوست منجر شود.
یکی از خطراتی که ممکن است دز اثر پیرسینگ ناف ایجاد شود عفونت ، التهاب و زخم در اثر سایش لباس یا کمربند است . در سوراخ کردن ناحیه دور ناف و آویزان کردن زیورآلات به آن ، احتمال باقی ماندن جای زخم ها وجود دارد.